بررسی میزان شیوع ژن های tetA و اینتگرون کلاس یک در باکتری های اشریشیاکلی مقاوم به تتراسایکلین جداسازی شده از ضایعات بیماری کلی باسیلوز طیور

از مدت ها قبل آنتی بیوتیک ها اولین خط دفاعی برای جلوگیری از عفونت اشریشیاکلی بودند، اما از آنجا که باکتری ها به طور فزاینده ای در برابر درمان مقاوم شده اند، قدرت خود را از دست داده اند. تحقیق حاضر با هدف بررسی مقاومت به تتراسایکلین ها و شیوع ژن های مقاومت tetA و اینتگرون کلاس یک در اشریشیاکلی جدا شده از جوجه های گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز انجام شد. با انجام آزمایش آنتی بیوگرام در این مطالعه ۹۶/۶ درصد از جدایه های اشریشیاکلی مقاوم به یک یا هر دو آنتی بیوتیک داکسی سایکلین و تتراسایکلین بودند. نتایج آزمایش نشان داد ۹۸/۲ درصد از باکتری های اشریشیاکلی مقاوم به تتراسایکلین جداسازی شده از ضایعات بیماری کلی باسیلوز حامل tetA می باشند. میزان شیوع ژن اینتگرون کلاس یک ۹۸/۲ درصد می باشد. همچنین ۹۶/۵ درصد از جدایه های این باکتری حامل هر دو ژن اینتگرون کلاس یک و tetA می باشند. با در نظر گرفتن نتایج، شیوع دو ژن tetA و اینتگرون کلاس یک در این تحقیق نسبت به سایر پژوهش های انجام گرفته به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است که این تفاوت می تواند بیانگر مقاومت آنتی بیوتیکی زیاد در مرغداری های این منطقه باشد که بر لزوم استفاده محتاطانه از تتراسایکلین ها در تولید طیور برای کاهش شیوع اشریشیاکلی مقاوم در برابر این آنتی بیوتیک ها تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

اینتگرون کلاس یک ، tetA ، اشریشیاکلی ، کلی باسیلوز ، تتراسایکلین