نماد فردیت «من» منطق الطیر فرید الدین عطار از دیدگاه روان شناسی یونگ
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 169
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SLMP-8-1_010
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1402
چکیده مقاله:
هنر و ادبیات از ابزارهای مهم اطلاعاتی برای روانکاوی محسوب می شود. با وجود کاستی ها در متون کلاسیک، مانند محدودیت ها در شخصیت پردازی، عدم پرداختن نویسنده یا مولف به ساختار روحی و روانی شخصیت ها را میتوان نام برد. با نگاه موشکافانه و نقد ظریفتر می توان به دریافت این گونه برداشت ها دست یافت. این مقاله حاوی متون کلاسیک برخاسته از ذهن هنرمند خلاق است که جایگاه بروز و ظهور خوبی برای این نوع نگرش روانکاوی است. شخصیت های داستانی منظومه منطق الطیر رگه های روانکاوی دیده میشود. در شخصیت های مقاله حاضر، به نماد فردیت «من» از دیدگاه یونگ در منطق الطیر عطار نیشابوری می پردازد. این بدان معناست که برای شناخت جنبه ی ناخودآگاه روان، باید تصاویر و نماد های مربوط به آن را آشکار ساخت و خودآگاهی را در تعامل با ناخودآگاهی قرار داد. هدف روان شناسی یونگ، بررسی فرآیند روح و روان آدمیست که منجر به تحقق «خود» در فرد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه سعیدی اول نوقابی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور واحد فریمان، فریمان، ایران