فرآوری سیلیس با استفاده از فناوری های نوین

سیلیس رایج ترین جزء تشکیل دهنده شیشه است. این ماده تقریبا ۷۰-۶۰ درصد بار انواع شیشه های مظروف، پنجره، بوروسیلیکاتی، فایبرگلاس یا آب شیشه (سیلیکات سدیم)، را تشکیل می دهد. از این رو تاثیر قابل توجهی بر روی کیفیت شیشه دارد.برای همه شیشه ها، ترکیب شیمیایی سیلیس و مشخصات دانه بندی آن جهت تولید شیشه با کیفیت بالا اهمیت دارد. سه آلاینده و ناخالصی شیمیائی مهم در سیلیس معمولا وجود آهن به صورت (Fe(۲)O(۳ ، آلومینا به صورت، (Al(۲)O(۳ و تیتانیا به صورت (TiO(۲ می باشند. اگر به دلیل وجود ضدسپار مقدار آلومینا زیاد باشد، آلاینده های دیگری نظیر Na۲O، CaO و K۲O نیز ممکن است وجود داشته باشند. هر یک از این آلاینده هایی که ذکر گردید بر روی محصول نهایی تاثیرگذار می باشند. تاثیر این آلاینده ها بسته به درصد آن ها در سیلیس ممکن است مقید یا مضر باشد. برای مثال به طور کلی هر چه میزان آهن سیلیس کمتر باشد مطلوبتر است ولی برای تولید ظروف کهربایی، آهن به بار شیشه اضافه می شود. بنابراین درصورتی که میزان آهن سیلیس مشکل زا نباشد مقدار آهن بیشتر می تواند سودمند باشد.میزان زیاد آلومینا به دلیل وجود کانی های فلدسپار سدیک می تواند در پایین آوردن هزینه بار شیشه کمک کند، به دلیل این که سنگ های سیلیس ارزانتر جایگزین فلدسپار یا سوداش که گرانتر هستند، می شوند. با این وجود، میزان زیاد آلومینا به طور کلی بیشتر از ۱/۸ تا ۲/۰ درصد را نمی توان بدون مخلوط کردن با سیلیس کم آلومیناتر جهت شیشه مظروف مصرف نمود. علاوه بر این، میزان (Al(۲)O(۳ بیشتر از ۰/۳ درصد معمولا برای شیشه پنجره غیرقابل قبول است.