مروری بر استفاده باکتری های مختلف در بتن خودترمیمی

در حال حاضر بتن یکی از پرکاربردترین و مهم ترین مصالح ساختمان در جهان است. تاکنون به دلیل خواص همه کاره و ویژگی های پایداری آن هیچ ماده جایگزین اش نشده است. یکی از مشکلات استفاده از سازه های بتنی ایجاد ترک هایی است که در اثر گرمای هیدراتاسیون ایجاد می شود و بارهای ثقلی و لرزه ای وارد به سازه ایجادمی گردد. تحقیقات زیادی برای غلبه بر این مشکل انجام شده است که مکانیسم خودترمیمی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. روش های مختلفی برای ایجاد مواد مبتنی بر بتن خودترمیم شونده مورد استفاده قرار گرفت که در آن آزمایش ها برای راه اندازی تکنیک دیگری برای خودترمیمی انجام شد. انواع مختلف از نوع باکتری ها توسط محققین مورد استفاده قرار گرفت مانند دانه های خاک رس منبسط شده، پرلیت منبسط شده، پلیمر فوق جاذب، کپسوله سازی در میکروکپسول ها، همچنین محلول باکتریایی به طور مستقیم به مخلوط اضافه شد تا مکانیسم خودترمیمی را مشاهده کند. انواع مختلف تست ها مانند تست ریزساختار با استفاده از SEM، XRD، نتایج تست دوام با استفاده از سرعت پالس اولتراسونیک و بحث های مقاومت فشاری در این بررسی انجام شده است. همچنین با استفاده از محلول باکتری باسیلوس پاستوری، باسیلوس سدوفیرموس، باسیلوس سابتیلیس، باسیلوس مگاتریوم و باسیلوس کولی در مخلوط بتن خواص مکانیکی آن افزایش می یابد. که در این تحقیق استفاده از باکتری های مختلف و تاثیر آن بر خواص بتن مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

خودترمیمی ، باکتری ها ، خواص میکانیکی بتن ، حامل ها ، باسیلوس ها