بررسی نقض اصول مکالمه گرایس در مثنوی پدماوت اثر ملا عبدالشکور بزمی

کاربردشناسی زبان، دانشی بین رشته ای محسوب می شود که وظیفه اش بررسی و تامل در ساز و کار رابطه بین عناصر سازنده یک متن است تا درک بهتری از چگونگی روند معنی یا معانی نهفته در آن متن داشته باشیم. مکالمه و گفتگو یکی از عناصر سازنده در متون روایی است که باعث ایجاد معنی در متن و انتقال آن به مخاطب این متون می شود. داستان پدماوت اثر ملا_ عبدالشکور بزمی یکی از آثار به جا مانده از سبک هندی است که تا به حال از دیدگاه اصول مکالمه گرایس مورد بررسی قرار نگرفته است و در این مقاله برای اولین بار این اثر را از منظراصول گرایس مورد بررسی قرار گرفته است. مکالمات داستان پدماوت اصول گرایس را نقض می کند و شخصیت های داستان سهم خود را از اطلاعرسانی فراتر از میزان لازم می برند و با اطناب صحبت میکنند و پیوستگی و نظم را در کلام خود رعایت نمی کنند و در بعضی از این گفتگوها مشارکین اهداف مشترکی از گفتگو ندارند که باعث تنش می شود و یا گفتگو به نتیجه مطلوب نمی رسد.

کلیدواژه ها:

اصول مکالمه ، گرایس ، مثنوی پدماوت ، عبدالشکور بزمی