اصلاح خواص مکانیکی آلیاژ پلی لاکتیک اسید/نشاسته با استفاده از نانوسیلیکا

با افزایش مصرف پلاستیکها در زندگی روزمره و همچنین معضلاتی که برای بازیافت این مواد وجود دارد تمایل به استفاده از پلیمرهای طبیعی با قابلیت بازیافت سریعتر افزایش یافته است. نشاسته و پلی لاکتیک اسید مهمترین پلیمرهای طبیعی برای این مصارف هستند. در این مقاله هدف بهبود خواص مکانیکی آلیاژ پلی لاکتیک اسید/نشاسته با بکارگیری نانو ذرات سیلیکا است. برای این منظور آلیاژ پلی لاکتیک اسید/نشاسته با نسبت ۵۰/۵۰ با استفاده از اکسترودر دوپیچه تهیه شد و سپس با مقادیر ۰,۵، ۱، ۲، ۴ و ۸ درصد نانوسیلیکا مخلوط شد. با بررسی مدول الاستیک مشاهده میشود با اضافه کردن ۰,۵ درصد نانوذرات سیلیکا، مدول الاستیک ۵ درصد افزایش یافته است. با افزودن مقدار نانوسیلیکا تا ۴ درصد مدول الاستیک نیز افزایش یافته است و بیشترین مقدار آن برای ۴ درصد نانوسیلیکا با ۳۵ درصد افزایش ثبت شده است. در حالتی که مقدار نانوسیلکا به ۸ درصد افزایش یافته است مدول الاستیک با روند کاهشی فقط ۲۰ درصد افزایش نسبت به حالت خالص را ایجاد کرده است. دلیل این امر کلوخه ای شدن نانوذرات و کاهش سطح تماس با پلیمر است.

کلیدواژه ها:

پلی لاکتیک اسید ، نشاسته ، نانوسیلیکا ، خواص مکانیکی ، مدول الاستیک