پیش بینی فرسودگی زناشویی بر اساس خودمتمایز سازی و انتظارات زناشویی در زنان دچار خشونت خانگی مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر اصفهان

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی فرسودگی زناشویی بر اساس خودمتمایز سازی و انتظارات زناشویی در زنان دچار خشونت خانگی مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر اصفهان بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان دچار خشونت خانگی مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. به این منظور ۹۴ زن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرسودگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)؛ خودمتمایز سازی اسکورن و اسمیت (۲۰۰۳) و انتظارات زناشویی امیدوار، فاتحی زاده و احمدی (۱۳۸۷) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودمتمایز سازی و فرسودگی زناشویی و بین انتظارات زناشویی و فرسودگی زناشویی رابطه منفی و معنیدار وجود داشت (p<۰/۰۱). همچنین؛ بین خودمتمایز سازی و انتظارات زناشویی با فرسودگی زناشویی در زنان رابطه چندگانه وجود داشت (p<۰/۰۱).

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، فرسودگی زناشویی ، خودمتمایز سازی ، انتظارات زناشویی