بررسی سمیت نانوذرات بر سطح اول زنجیره غذایی (تولید کنندگان)

نانوذرات، حاصل تجمعی از اتم ها یا مولکول ها با ابعاد عملکردی کمتر از 100 نانومتر می باشند. نانوفناوری با تولید نانوذرات و کاربرد وسیع آنها در سراسر جهان رشد سریعی داشته است برای مثال نانوذرات نقره در قطعات الکترونیکی، البسه، صنایع غذایی، رنگ ها، صفحات خورشیدی، لوازم آرایشی و تجهیزات پزشکی کاربرد وسیعی دارند. این مواد که کاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند سرانجام به محیط های آبی، خاکی و هوا وارد می شوند، این درحالی است که سرنوشت آن ها در محیط های مذکور هنوز بطور کامل مشخص نشده است. بنابراین، انتظار می رود با افزایش راه یابی این ذرات به اکوسیستم ها، موجودات زنده از جمله گیاهان شدیداً تحت تاثیر این مواد قرار گرفته و با خطر جدی مواجه شوند. در این مطالعه سمیت اکولوژیکی این ذرات بر روی موجودات سطح اول زنجیره غذایی (جلبک ها) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.نانوذرات روی و اکسیدروی در جلبک ها (فیتوپلانکتون ها) بالاترین سمیت را داشته، که در مدت 72 ساعت، LC50 برابر با 60 μg Zn/L نشان داد و به ترتیب بعد آن، نانوذره CeO2، LC50 برابر با 56 μg /L، نانوذره Al2O3، LC50 برابر با 30/8 μg /L، نانوذره CuO، LC50 برابر با 54/0 μg /L، نانوذره Ni، LC50 برابر با 35/0 μg /L و نانوذره Ag، LC50 برابر با 19/0 μg /L کمترین سمیت را بروز دادند

کلیدواژه ها:

نانوذرات ، سمیت اکولوژیکی ، LC50 ، فیتوپلانکتون