هنرهای دستی ایرانیان از دیدگاه اروپاییان در عصر صفوی از منظر سفرنامه ها

در این تحقیق شش سفرنامه مهم دوره صفوی با هدف بررسی نظریه آن ها در مورد هنرهای دستی این عصر تنظیم گشته است. رونق و شکوفایی فرهنگ و هنر در عهد صفویه تنها نه به خاطر وجود دانشمندان و متفکران و هنرمندان برجسته بود، بلکه وجود شاهان و حاکمان هنرمند و هنردوست و تشویق آنان و ایجاد فضای مناسب سیاسی جهت رفت و آمد هنرمندان و شاعران و نویسندگان به دیگر کشورهای فرهنگی و ارتباط و مبادله افکار و هنرها با هنرمندان کشورهای دیگر، زمینه مناسبی برای شکوفایی و رونق فرهنگی ایران عهد صفویه گردید. بر اثر همین رفت و آمدها و تبادلات سیاحان که به این کشور می آمدند تجربیات و دیده های خود را نگاشته و به نام سفرنامه آن ها را معرفی کرده اند و سفرنامه هایی که در دوره ی صفویه از سوی افراد برجسته نگاشته شده اند، مهم ترین منابع در زمینه ی پژوهش درباره ی عصر صفوی به شمار می روند. ازاین رو در ابتدای امر به معرفی مختصری از سفرنامه ها پرداختیم و پس از مطالعه کامل آن ها به تحلیل موارد اشاره شده از هنر دستی ایرانیان که به صورت جزئی و مختصر بوده پرداختیم. در هیچ کدام از آن ها به صورت مستقیم به هنر دستی ایرانیان تاکید نشده و در همه آن ها سیاحان از دیده های آنی خود از هنرهای ایرانیان صحبت کرده اند و در اکثریت موارد این هنر را چشمگیر وبی نظیر خوانده اند.

کلیدواژه ها:

سفرنامه ها ، عصر صفوی ، هنرهای دستی