مبانی و کاربست «دیگری» برای نظم سیاسی - اجتماعی از منظر «ربچارد رورتی»

تساهل و پذیرش دیگری, لازمه حیات و پویایی نظم سیاسی- اجتماعی مدرن است. «ریچارد رورتی» از مهم ترین آندیشمندان و فیلسوفان پست مدرن است که توجه خاصی به مفهوم دیگری از منظر فکری- اندیشه ای و نیز پرگماتیستی ناظر بر سودمندی اجتماعی داشته است. هدف از انجام این یژوهش، بررسی مبانی فکری و اندیشه ای مفهوم دیگری و کاربست یا سودمندی های عملی آن در قلمرو سیاست و اجتماع است. در این پژوهش، پرسش اصلی آن است که اساسا چه ارتباط یا نسبتی بین مفهوم دیگری و نظم یا سامان اجتماعی و سیاسی در اندیشه رورتی هست؟ یافته کلی این پژوهش آن است که رورتی با نقد روایت های کلان و نفی حقیقت عام و کلی انتزاعی، قائل به نظامی تکثرگراست که حضور دیگری هم لازمه و هم سودمند برای پویایی نظم سیاسی و اجتماعی مدرن است که در حال حاضر در لیبرال دموکراسی های کنونی تاحدی تحقق یافته است. اما دارای کاستی های جدی نیز هستند. بر همین اساس وی بانقد اندیشه های مدرنیته و کلان روایت های این گفتمان و رد اصل کوزیتوی دکارتی تحت تاثیر امانوئل لوبناس, توجه به ضرورت دیگری و روامداری و مسئولیت پذیری در قبال آن را مهم تر از توجه به مفهوم خود می پندارد. در نظام اندیشه ریچارد رورتی، مفهوم دیگری از زمینه های فلسفی خود فراتر رفته در حوزه اخلاق به همبستگی و همدردی و در حوزه سیاست به دموکراسی نوپراکماتیسم گسترش می یابد.

کلیدواژه ها:

ریچارد رورتی ، دیگری ، نظم سیاسی- اجتماعی ، دموکراسی ، نوپراگماتیسم ، همبستگی و عدالت