بررسی جایگاه زنان در نظام آموزش عالی ایران

مقدمه: حضور زنان در محیط دانشگاه در دو دهه ی اخیر افزایش چشمگیری داشته است. یکی از دلایل مهم این امر این است که حضور زنان به عنوان نیمی از جامعه می تواند در ارتقای کیفیت و توسعه همه جانبه ی موثر باشد. بنابراین شناسایی چالش های زنان در نظام آموزش عالی بسیار حائز اهمیت است. شیوه های مطالعه: در پژوهش حاضر از روش تحقیق کیفی از نوع پدیدار شناختی و پارادایم فمینیستی استفاده شد. روش نمونه گیری در دسترس بوده و ۱۲ نفر از دانشجویان دختر و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، زاهدان و تهران که در مصاحبه مشارکت داشتند، در پژوهش شرکت کردند. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده می شود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل کولایزری برای دستیابی به مضامین اصلی استفاده شد. یافته ها: موضوع اصلی در این پژوهش شناسایی مشکلاتی است که زنان به عنوان جنسیت حداقل در زمینه های مختلف در محیط های دانشگاهی با آن مواجه هستند. با توجه به نتایج تحقیق، م شکلات زنان در محیط دانشگاه، چالش های امور فرهنگی، چالش های پژوهش، چالش های نابرابری در قوانین و مقررات، چالش های ساختاری و مدیریتی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق زنان در نظام آموزش عالی کشور محدودیت ها و نابرابری های بسیاری را متحمل می شوند و باید تغییراتی در سیاستگذاری های نظام آموزش عالی کشور در جهت بهبود شرایط زنان ایجاد شود.

کلیدواژه ها:

زنان ، آموزش عالی ، دانشگاه