اثر بخشی معنویت درمانی بر کاهش اختلافات، سردمزاجی و بدرفناری زناشویی زوجین

هدف پژوهش حاضر بررسی «اثربخشی معنویت درمانی بر کاهش اختلافات سردمزاجی و بدرفتاری زناشویی زوجین» است. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره زندگی شهر کرمانشاه است که از بین جامعه آماری، ۳۰ تن با استفاده از روش «نمونه گیری در دسترس» انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه ۱۵ تن) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های «اختلافات زناشویی» براتی (۱۳۷۵)، «سردمزاجی زناشویی» پانیز (۱۹۹۶) و «بدرفتاری زناشویی» باس و پری (۱۹۹۸) استفاده گردید. با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس فرضیه ها تجزیه و تحلیل گردید. بین گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای معنوبت درمانی در سطح ۰۰۱/ تفاوت معناداری وجود داشت و میزان اختلافات، سردمزاجی, بدرفتاری زناشویی زوجین گروه آزمایش به شکل معناداری کاهش یافته بود. اثربخشی معنویت درمانی در دو گروه آزمایش و گواه از نظر آماری در سطح ۰/۰۰۱ معنادار بود و با ۰/۹۵ اعتماد معنویت درمانی بر اختلافات، سردمزاجی و بدرفتاری زوجین تاثیر دارد. با توجه به اثربخشی معنویت درمانی، توصیه می گردد برای ارتقای سلامت و تحکیم بنیان خانواده هاء در کارگاه ها و آموزش های معنویت درمانی مشارکت نمایند.

کلیدواژه ها:

معنویت درمانی ، اختلافات ، سردمزاجی ، بدرفتاری زناشویی زوجین