پیامد ها و دلالت های فرو کاهش سرمابه سیاسی

مفهوم سرمایه سیاسی، اطلاحی نسبتا نو پدید در قاموس سیاست و محل تلاقی دانش های گوناگون است که استواری سیاسی، همبستگی اجتماعی و انسجام ملی در نظام های سیاسی گسترده، پیچیده و غیرشخصی مدرن، بیش از پیش به آن وابسته است. با این حال علی رغم اهمیت بنیادین و کاربردی آن، هنوز پژوهش مستقل چندانی درباره آن صورت نگرفته است. از زاویه رهیافت نهادین، سرمایه سیاسی، سازه ای سیاسی- اجتماعی، پدیده ای اقتضایی، زمینه مند و زمان پرورده است که تغییرات نزولی ان پیامدهایی عمیق برای سامان و استواری سیاسی جوامع دارد. با این ملاحظه. این مقاله بدین پرسش اصلی می پردازد که پیامدها و دلالت های فرو کاهش سرمایه سیاسی چیست؟ فرضیبه مقاله جنین است که کاهش سرمایه سیاسی. پیامدهای چندوجهی مانند بالا رفتن هزینه مبادلات سیاسی، کاهش مشارکت مدنی. افزایش فساد. افزایش قابلیت تنظیم گری و مداخله جویی حکومت. رواج انومی و نافرمانی و فرسایش مشروعیت سیاسی دارد و دلالت مهم آن؛ وقوع تغییرات جدی در ساحت های گوناگون جامعه سیاسی است. این نوشته با الهام از رویکرد نهادگرایی سیاسی و با روش توصیفی - تحلیلی در چهارچوب نظری ترکیبی بوردیو و دیگران, ابعاد مفهومی سرمایه سیاسی و پیامدها و دلالت های فروکاهش آن را بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

سرمایه سیاسی ، اعتماد سیاسی ، بوردیو ، عملکرد و کارآمدی