خشونت و پرخاشگری و راههای کاهشآن در دانش آموزان

رفتارهای تهاجمی یا پرخاشگرانه از شایعترین اختلالات رفتاری انسان است .براساس بررسی های انجام شده،درصد زیادی از مشکلات رفتاری کودکان تحت عناوین مختلف به پرخاشگری مربوط می شود. وجود نظریاتمتنوع در این مورد حاکی از پیچیدگی موضوع است.از نظر علمی باید گفت پرخاشگری یک کشش و یا یک گرایش درفرد است که به صورت زدن، کشتن و ویران کردن خود را نشان می دهد. امری که فرد به عنوان عکس العمل از خود بروز می دهد به گونه ای است که باید گفت مناسب عمل و یا رفتار طرف مقابل نیست.ظاهر این امر نشان دهنده یک شورش و انقلابی در درون فرد و حاکی از وجود احساساتی است که فردگوییاز بازگو کردن آن وحشت دارد.رنجی در درون او وجود دارد که قادر به رفع و جبران آن نیست و ناگزیرتلافی آن را سر دیگران در می آورد اگرچه در مواردی این زجر دادن متوجه خودش نیز می شود. فرویدمعتقد است پرخاشگری امری غریزی و فطری بوده و انسان از هنگام تولد این نیرو را با خود به دنیا می آورد.پرخاشگری نوعی هیجان و واکنش روانی است که طی آن فرد به طور ناخود آگاه فشار های ناشی از محرومیت ها و ناکامی های خود را به صورت واکنش های حمله، تجاوز، رفتارهای کینه توزانه و پرخاشگرانه نشان می دهد. پرخاشگری به عنوان مشکل بهداشت عمومی مطرح است و شناخت عوامل موثر بر آن نقش مهمی در پیشگیری و حل آن دارد. در این مقاله ضمن تعریف پرخاشگری به دعلل بروز آن و راهکارهای جلوگیری از آن خواهیم پرداخت .

کلیدواژه ها:

خشونت ، پرخاشگری ، دانش آموزان .