بررسی رابطهی بین اثر ادراک شده ی کووید ۱۹ و پیامدهای سلامت ذهنی با نقش میانجی منابع و ارزشهای روانشناختی (مورد مطالعه : دانشگاههای شهر تهران)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین اثر ادراکشدهی کووید ۱۹ و پیامدهای سلامت ذهنی با نقش میانجی منابع و ارزشهای روانشناختی در بین دانشجویان دانشگاههای شهر تهران می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاههای شهر تهران می باشند که به روش تصادفی ساده و طبق جدول مورگان نمونه ی انتخابی شامل ۳۱۷ نفر می باشد. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد معنای زندگی استیگر (۲۰۱۰)، تاب آوری بریف و اسمیث (۲۰۰۸)، اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶)، افسردگی اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۱)، رشد پس از سانحه کن و همکاران (۲۰۱۰) و اثر اداراک شدهی کووید ۱۹ یا پی آی سی یو و همکاران (۲۰۲۱) استفاده گردیده است . به منظور تجزیه تحلیل دادهها از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شده است . پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی آن به روش روایی همگرا و واگرا تایید شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین اثر ادراک شدهی کووید ۱۹ یا همان پی آی سی و پیامدهای سلامت ذهنی (افسردگی و اضطراب و رشد پس از سانحه ) رابطه مثبت معناداری وجود دارد، بین تاب آوری و پیامدهای سلامت ذهنی (افسردگی و اضطراب و رشد پس از سانحه ) رابطه منفی معناداری وجود دارد. تاب آوری و معنا در زندگی با افسردگی و اضطراب رابطه منفی دارند، اما با رشد پس از سانحه رابطه مثبت دارند. تاب آوری و معنا در زندگی در رابطه ی بین اثر ادراک شدهی کووید ۱۹ و پیامدهای سلامت ذهنی (اضطراب و افسردگی و رشد پس از سانحه ) نقش میانجی دارند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، معنا در زندگی ، رشد پس از سانحه ، تاب آوری روانشناختی ، کووید ۱۹.