شناسایی آسیب های موجود در آموزش و پرورش در بعد آسیب پذیری تربیت دینی از دیدگاه معلمان ابتدایی همدان

یکی از جنبه های مهم تربیت که در نظام آموزش و پرورش ک شور دارای اهمیت ا ست ، تربیت دینی ا ست . تربیت دینی ناظر به تمامی جوانب زندگی دنیوی و اخروی انسان است . رسالت نظام آموزشی در هر جامعه ، ایجاد تغییرات گوناگون در افراد به منظور تو سعه ان سانی و در نهایت تو سعه اجتماعی ا ست . این تغییرات در سه زمینه مورد توجه صاحب نظران تعلیم و تربیت بوده است : تغییر در دانش ، تغییر در نگرش و تغییر در توانش . در آموزش و پرورش اسلامی تاکید بر تغییر نگرش، بر دیگر تغییرات اولویت دارد و علت اینکه در آیات و احادیث همه جا تزکیه و تربیت بر تعلیم مقدم دان سته شده، از همین رو ست ؛ زیرا تغییر در نگرش با جهان بینی و شخصیت انسان سروکار دارد. گویا پس از انقلاب اسلامی ، باهمه تلاش هایی که شده، در تربیت دینی نوجوانان و جوانان به دلائل گوناگون توفیق کاملی نداشته ایم . مسئله تربیت ، مهم ترین و دشوارترین مسئله مبتلابه انسان است ؛ اما با همه این مشکلات، علت این عدم موفقیت را می توان از دو دیدگاه درون سیستمی و برون سیستمی در نظام آموز شی برر سی کرد. عوامل برون سی ستمی از قبیل خانواده، جامعه ، تهاجم فرهنگی بیگانگان و ...که در جای خود اهمیت خا صی دارد، مورد بحث این مقاله نیست . در این مقاله عوامل درون سی ستمی که به نظام آموز شی و سازوکارهای آن مربوط می شود، با عنوان آسیب های تربیت دینی در نظام آموزشی مورد بحث و بررس ی واقع و در پایان راهکارها و پیشنهادات لازم ارائه شده است . به امید روزی که در اثر توجه به راهکارهای رفع موانع تربیت دینی در نظام آموزشی ، شاهد تحول چشمگیری در تعمیق تربیت دینی و ارزش های اسلامی در جامعه باشیم .

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، تربیت دینی ، نظام آموزشی ، حیطه عاطفی ، روش های فعال تدریس