اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت (istdp) بر افسردگی ، قدرت ایگو در دانشجویان دانشگاه تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت (istdp) بر افسردگی ، قدرت ایگو در دانشجویان دانشگاه تهران انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۰ بود. از میان آن ها، ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت را به مدت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ایی دریافت کرد. در حالی که ،گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه های افسردگی (گلدبرگ۱۹۷۲،)، قدرت ایگو(استروم و همکاران،۱۹۹۷)، در پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون و پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰(p< و روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت توانست باعث کاهش معنی داری در علائم افسردگی و قدرت ایگو در گروه آزمایش گردد. نتیجه گیری :با توجه به نتایج بدست آمده، متخصصان روانشناسی و مشاور می توانند برای کاهش و درمان نشانه های افسردگی و افزایش قدرت ایگو از روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت ، افسردگی ، قدرت ایگو.