بررسی راهکارهایی در جهت ترغیب بیشتر دانشجویان در برنامه های قرآنی دانشگاه

این پژوهش به بررسی راهکار های جهت ترغیب بیشتر دانشجویان به برنامه های قرآنی از دیدگاه استادان و دانشجویان پژوهش پرداخته است. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است و نمونه آماری ۱۱ نفر از استادان و ۱۲۱ نفر از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یاسوج، یزد و اصفهان بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته شامل ۴۲ سوال بسته پاسخ و یک سوال باز پاسخ (تشریحی) بود که در مطالعه مقدماتی، ضریب اعتبار آن با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ /۸۷ برآورد گردید. بررسی سوالات ششگانه تحقیق با استفاده از آزمون z تک متغیره، نشاندهنده تاثیرگذاری قابل ملاحظه عوامل»تناسب برنامه های آموزشی با نیازهای واقعی دانشجویان«، »واجد شرایط بودن استادان«، »در اختیار داشتن تجهیزات مناسب آموزش« و »استفاده از کادر اداری مجرب و متخصص« بر ارتقای کیفیت برنامه های قرآنی و ترغیب بیشتر دانشجویان به شرکت در برنامه های قرآنی بود.

کلیدواژه ها:

دانشجویان ، ترغیب بیشتر ، برنامه های قرآنی ، استادان.