بررسی مفهوم معرفت در دیدگاه عرفانی بایزید بسطامی

مقوله ی معرفت، مفهومی پرکاربرد در ادبیات عرفانی است و هر یک از عارفان با توجه به سیر و سلوک خاص خود و نگرشی که به ساحت الهی انسان دارند، تبیین های متفاوتی از این مقوله ارائه میدهند. بایزید بسطامی از عارفان برجسته ای است که ذیل نگرش عرفانی خود به سرشت الهی انسان، به تبیین مفهوم معرفت میپردازد. تحقیق حاضر با روش تحلیلی- توصیفی در پی پاسخگویی به این پرسش است که مفهوم معرفت در دیدگاه بایزید دارای چه ابعادی است و او چه لوازماتی را برای معرفت در نظر میگیرد؟ یافته های تحقیق نشان میدهد که بایزید در ادبیات عرفانی و نمادین خود، از معرفت تحت عنوان دریای معرفت تعبیر میکند و محبت و عشق الهی و تزکیه ی نفس را از لوازمات اصلی وصول به عالیترین مرتبهی معرفت میداند. او غایت معرفت الهی را فنای سالک در نظر میگیرد که مستلزم نوعی سکوت از روی حیرت در عارف است.

کلیدواژه ها:

بایزید بسطامی ، عشق ، عرفان ، معرفت.