پیش بینی رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی بر اساس خودشفقتی، ذهن آگاهی و ناگویی هیجانی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۱؛۱۴۰۰

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 165

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPSP01_2024

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402

چکیده مقاله:

هدف از مطالعه حاضر، پیش بینی رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی بر اساس خودشفقتی، ذهن آگاهی و ناگویی هیجانی دردختر دوره دوم متوسطه بود. پژوهش حاضر بر مبنای هدف جزء پژوهش های کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا در زمره پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰به تعداد ۳۸۰۰ نفر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان((۱۹۷۰، تعداد ۳۵۱ نفر به عنوان نمونه بر اساس شیوه نمونه گیری تصادفی ساده تعیین گردید. داده ها از طریق روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام) با کمک نرم افزارSPSS نسخه ۲۵ مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار اندزاه گیری داده ها مقیاسهای استاندارد رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی جونز و رودوالت (۱۹۸۲)، مقیاس شفقت ورزی نف (۲۰۰۳)، ذهن آگاهی ریان و براون (۲۰۰۳) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو باگبی، پارکر و تیلور (۱۹۹۴) می باشد. یافته های توصیفی نشان داد که میزان رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی و ناگویی هیجانی در دانش آموزان در سطح پایینتر از متوسط و میزان خودشفقتی و ذهنآگاهی دانش آموزان در سطح بالاتر از متوسط قرار دارد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که در سطح معنی داری ۰/۰۵، بین خودشفقتی، ذهن آگاهی و ناگویی هیجانی با رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ایلام رابطه معنادار وجود دارد. نتایج ضریب تعیین و رگرسیون چندگانه گام به گام نیز نشان داد که رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی براساس خودشفقتی، ذهن آگاهی و ناگویی هیجانی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه به طور همزمان به میزان ۴۷/۱ درصد پیش بینی می شود. همچنین، رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه براساس خودشفقتی به میزان ۳۹/۴ درصد، براساس ذهن آگاهی به میزان ۱۵/۸درصد و براساس ناگویی هیجانی به میزان ۳۹/۷ درصد پیش بینی می شود. بنابراین، مولفه های خودشفقتی، ذهن آگاهی و ناگویی هیجانی از تبیین کنننده های موثر بر رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان بوده و با افزایش خودشفقتی و ذهن آگاهی و کاهش ناگویی هیجانی می توان میزان رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی در بین دانش آموزان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

خودشفقتی ، ذهن آگاهی ، ناگویی هیجانی ، رفتارهای خودناتوان سازی تحصیلی.

نویسندگان

خدیجه نامی

دانشگاه یاختر ایلام

سجاد طاهرزاده قهفرخی

استادیار روانشناسی موسسه آموزشی عالی باختر ایلام

امیدعلی باپیری

استادیار روانشناسی موسسه آموزشی عالی باختر ایلام