رابطه خودکارآمدی و سبک های دلبستگی با سازگاری تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی و سبک های دلبستگی با سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی قم در نیم سال دوم تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم بود که ۸۷ نفر از آنها بصورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها، دانشجویان سه پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، سازگاری تحصیلی و سبک دلبستگی بزرگسالان را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد. یافته ها نشان داد که سازگاری تحصیلی با خودکارآمدی ارتباط مثبت و معنادار دارد؛ نتایج دیگر نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و سازگاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد قم ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد؛ در واقع افزایش نمره در سبک دلبستگی ایمن با افزایش نمره در سازگاری تحصیلی همراه است. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت باور خودکارآمدی و سبک های دلبستگی در ارتقاء سرزندگی تحصیلی دانشجویان این دانشگاه بوده و توصیه می گردد کارگاه های آموزشی و تقویتی جهت افزایش احساس خودکارآمدی و بهبود سبکهای دلبستگی برگزار گردد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سبکهای دلبستگی ، سازگاری تحصیلی ، دانشجویان