اثربخشی طرحواره درمانی بر کاهش خشم وخشونت ورفتارهای پرخطر دانش آموزان

زمینه و هدف:هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی طرحواره درمانی برکاهش خشم وخشونت ورفتارهای پرخطردانش آموزان دختر مدارس راهنمایی شهربابل در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱است.روش بررسی :جامعه آماری این پژوهش راکلیه دانش آموزان دختر مدارس راهنمایی شهربابل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل می دهد.نمونه این پژوهش برابر یک بررسی آزمایشی، انجام تحقیق با استفاده از پرسشنامه یانگ ۶۰ نفر از دانش آموزانی که دارای طرحواره های ناسازگار بالایی بودند انتخاب وبه طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند ۳۰)نفرآزمایش و۳۰نفر کنترل).سپس جلسات طرحواره درمانی به تعداد ۱۲ جلسه به صورت گروه درمانی هفتگی ۹۰دقیقه بمدت سه ماه برگزار شد. بعد از اجرای جلسات داده های جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت.برای تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس استفاده شده است.ابزار این پژوهش ،شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (SQ-SF) وهمچنین ۱۲جلسه طرحواره درمانی به صورت درمان گروهی است.یافته ها:نتایج پژوهش نشان داد ،با بدست آوردن میانگین نمرات قبل وبعد از مداخله در دو گروه آزمایش وکنترل نتایج نشان داد که طرحواره درمانی در کاهش خشم وخشونت ورفتارهای پرخطردانش آموزان ناسازگار دختر ومعنی داری آن درسطح(P<./.۵ )، می توان چنین استنباط نمود که بین دو گروه از نظر کاهش خشم ،تفاوت معنا داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری:نتایج ،حاکی از وجود تفاوت معنی داری بین سازگاری کاهش خشم با استفاده از طرحواره درمانی دردانش آموزان ناسازگار بود یعنی طرحواره درمانی خشم وخشونت ورفتارهای پرخطردانش آموزان ناسازگار دختر را کاهش می دهد. یافته های این پژوهش پیشنهاد می کند که دانش آموزان با طرحواره های ناسازگاردرمدارس دیگر شناسایی واز طریق مداخلات روانشناختی از قبیل طرحواره درمانی درمان شوند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، طرحواره های ناسازگار ، خشم وخشونت ورفتارهای پرخطر ، دانش آموزان دختر