اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش مهارتهای زندگی دانش آموزان ناسازگاردیرآموز (افراد عادی ضعیف یا مرزی)بابهره هوشی ۷۰تا۹۰

زمینه و هدف:هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی طرحواره درمانی بر افزایش مهارتهای زندگی دانش آموزان دیرآموز(افراد عادی ضعیف یا مرزی) هوشبهر بین۷۰تا۹۰دانش آموزان ناسازگاردخترآموزش وپرورش شهر بابل استان مازندران در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱است.روش بررسی :جامعه آماری این پژوهش راکلیه دانش آموزان ناسازگار دختر (هوشبهر بین ۷۰تا(۹۰شهر بابل استان مازندران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل می دهد.نمونه این پژوهش برابر یک بررسی آزمایشی واجرای تست هوش وکسلر کودکان وشناسایی این کودکان، انجام تحقیق با استفاده از پرسشنامه یانگ ۶۰ نفر از این دانش آموزان که دارای طرحواره های ناسازگار بالایی بودند انتخاب وبه طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند ۳۰)نفرآزمایش و۳۰نفر کنترل).سپس جلسات طرحواره درمانی به تعداد ۱۲ جلسه به صورت گروه درمانی هفتگی ۹۰دقیقه بمدت سه ماه برگزار شد. بعد از اجرای جلسات داده های جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت.برای تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس استفاده شده است.ابزار این پژوهش ،شامل تست هوش وکسلرفرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (SQ-SF) وهمچنین ۱۲جلسه طرحواره درمانی به صورت درمان گروهی است.یافته ها:نتایج پژوهش نشان داد ،با بدست آوردن میانگین نمرات قبل وبعد از مداخله در دو گروه آزمایش وکنترل نتایج نشان داد که طرحواره درمانی در افزایش مهارتهای زندگی دانش آموزان ناسازگار(هوشبهربین۷۰تا(۹۰ومعنی داری آن درسطح(P<./.۵ )،می توان چنین استنباط نمود که بین دو گروه از نظر افزایش مهارت زندگی ،تفاوت معنا داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری:نتایج ،حاکی از وجود تفاوت معنی داری بین سازگاری وافزایش مهارت زندگی با استفاده از طرحواره درمانی دردانش آموزان ناسازگار بود یعنی طرحواره درمانی،مهارتهای زندگی دانش آموزان ناسازگاردختر (هوشبهر بین۷۰تا(۹۰ را افزایش می دهد. یافته های این پژوهش پیشنهاد می کند که دانش آموزان با طرحواره های ناسازگاردرآموزش وپرورشهای دیگر شناسایی واز طریق مداخلات روانشناختی از قبیل طرحواره درمانی درمان شوند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، طرحواره های ناسازگار ، مهارتهای زندگی ، دانش آموزان دختر