رابطه جهتگیری مذهبی با کیفیت زندگی و شادکامی دانش آموزان شهر اسلام آباد غرب

سابقه و هدف: اعتقادات مذهبی قوی باعث میشود شخص در زندگی روزانه از روشهای مقابله ای مثبت مانند عفو، بخشش،جستجو برای ارتباط معنوی با خدا، دوستی با افراد مذهبی، دریافت حمایت معنوی، اجتماعی، امید داشتن، شناخت خدا بهعنوان خیرخواه و مهربان استفاده می کنند و سلامت روان و شادکامی بالاتری دارند. افسردگی و اضطراب کمتری دارند. هدفاز پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی و شادکامی در دانش آموزان دانشگاه آزاد واحد بر اساس جهت گیری مذهبی است.مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع زمینه یابی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۰۶نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت، کیفیت زندگیسازمان بهداشت جهانی و شادکامی آکسفورد استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید.یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که ضرایب همبستگی بین جهتگیری مذهبی بر کیفیت زندگی و شادکامی دارای رابطه مثبتو معنادار میباشد و همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که جهتگیری مذهبی میتواند کیفیت زندگی و شادکامی دانش آموزان را پیشبینی کند.نتیجه گیری: جهتگیری مذهبی با شادکامی دانش آموزان مذهب و اعمال مذهبی و دینی، از مهمترین عوامل پیشبینی کننده احساسشادکامی است. ازاینرو، متولیان امور آموزش کشور، به هدف اینکه دانشجویان شادکامتر تربیت کنند، پیشنهاد میشود که همسو بابرنامه های آموزشی خود، برنامه های مذهبی و دینی و معنوی بیشتری را در برنامه های خود بگنجانند.

کلیدواژه ها:

جهتگیری مذهبی ، کیفیت زندگی ، شادکامی ، دانش آموزان