تبار شناسی نظام تربیت معلم مبتنی بر رویکردهای متفاوت سازمان دهنده نظام تربیت معلم در ایران از زمان تاسیس دارالفنون تا تاسیس دانشگاه فرهنگیان

هدف این مقاله تبار شناسی نظام تربیت معلم از تاسیس دارالفنون تا تاسیس دانشگاه فرهنگیان است. لذا بر اساس مفروضه های تبار شناسانه فوکو ابتدا وضعیت نظام تربیت معلم در زمان حال بررسی شده سپس با شناسایی نقاط گسست به گذشته و به نقطه مبدا این نظام پرداخته شده است. بر همین اساس ایجاد نظام تربیت معلم وابسته به شکل گیری نظام تعلیم و تربیت جدید و ایجاد این نظام نیز بر اثر حوادثی است که نتیجه آن آشکار شدن ضعف بنیه علمی ایرانیان بوده است. نظام تعلیم و تربیت سنتی شکل گرفته بر اساس مذهب برای تحکیم قدرت موثر عمل می نموده ولی شکست های ایران از روسیه و درک عامل این شکست یعنی دانش و فن آوری غربیان از یک سو و ارتباطات با این کشورها موجب ایجاد گفتمانی مبنی بر برتری دانش و فن آوری غرب گردیده و راهکار نیز کسب این دانش و فن آوری بوده است و لذا اندیشمندان اصلاح طلب، نظام تعلیم و تربیت جدید را بر مبنای شیوه های غرب ایجاد کرده و برای تامین معلمان مورد نیاز در ابتدا با دعوت از معلمان خارجی و کار گیری دانش آموختگان بازگشته از خارج و دارالفنون اقدام نموده و در نهایت با تاسیس اولین مراکز تربیت معلم خود اقدام به تربیت معلم نمودند. لذا تبار تربیت معلم نشان از گسست هایی در نظام تربیت معلم است که می توان نظام تربیت معلم عالم و باسواد، متخصص و ماهر و اسلام گرای انقلابی و ارزش مدار را در آن مشاهده نمود.

کلیدواژه ها:

تبارشناسی ، دارالفنون ، دانشگاه فرهنگیان ، گسست ، نظام تربیت معلم