اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر اعتماد به نفس و مهارت های ارتباطی معلمان دوره دوم آموزش ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر اعتمادبه نفس و مهارتهای ارتباطی معلمان دوره دوم آموزش ابتدایی شهر خواف بود که روش پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و ازنظر هدف جزو پژوهش های کاربردی به حساب می آید. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلمان دوره دوم آموزش ابتدایی شهر خواف در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ است . به منظور انتخاب نمونه ، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از میان معلمان دوره دوم آموزش ابتدایی شهرستان خواف ۲ گروه ۱۵ نفره در قالب گروه گواه و گروه آزمایش انتخاب شد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک (۲۰۰۴)، پرسشنامه اعتمادبه نفس آیزنک (۱۹۷۶)و پرتکل آموزش مدیریت استرس (۱۳۹۵)بود. برای تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزار SPSS۱۹ و در بخش تحلیل از تحلیل کوواریانس و شیب رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که با حذف اثر نمرههای اعتمادبه نفس پیش آزمون به عنوان متغیر هم پراش، اثر اصلی آموزش مدیریت استرس بر اعتمادبه نفس در پس آزمون معنی دار است و تفاوت مشاهدهشده بین میانگین های نمرات اعتمادبه نفس شرکت کنندگان گروه آزمایش - کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با۹۵/۰اطمینان معنی دار است (۰۵/۰ (P< و میزان مداخله ۳۹/۰ است . همچنین یافته ها حاکی از این است که سطح معناداری آمارهی F چند متغیرهی آزمون هتلینگ از ۰۵/۰ کمتر است . بنابراین آموزش مدیریت استرس بر مهارتهای ارتباطی و اعتمادبه نفس معلمان دورهی دوم ابتدایی اثر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استرس ، اعتمادبه نفس ، مهارتهای ارتباطی ، معلمان آموزش ابتدایی .