پیش بینی بهداشت روانی بر اساس اعتماد به نفس و مثبت گرایی در دانش آموزان متوسطهی اول شهر بوکان

مقاله به پیش بینی بهداشت روانی بر اساس اعتماد به نفس و مثبت گرایی در دانش آموزان دوره اول متوسطه می پردازد. روش پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر شهر بوکان که در مقطع متوسطه اول در سال ۱۴۰۰ در حال تحصیل بودند، می باشد. حجم نمونه ۳۲۰ نفر دانش آموز مقطع متوسطه ی اول کلاسهای هشتم و نهم بودند که با نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-۲۸)، اعتماد به نفس کوپر اسمیت و مثبت گرایی اینگرام و ویس نیکی استفاده شده است . نتایج ضریب همبستگی نشان داد که اعتماد به نفس و مثبت گرایی رابطه ی مثبت و معناداری با بهداشت روانی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که اعتماد به نفس و مثبت گرایی ۵/۴۳ درصد واریانس بهداشت روانی را در دانش آموزان مقطع متوسطه اول کلاسهای هشتم و نهم پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

بهداشت روانی ، اعتماد به نفس ، مثبت گرایی