شناسایی و تحلیل عوامل موثر در کاهش پرخاشگری دانش آموزان

یکی از مشکلات عاطفی- رفتاری که خانواده ها ،معلمان مدارس ،معاونان ومدیران مدارس با آن روبرو هستند،مشکل پرخاشگری کودکان ونوجوانان وابراز خشم نسبت به والدین ،برادران وخواهران وحتی افراد کوچه وخیابان ومدرسه است.رفتار آنان به گونه ای است که موجبات رنج وزحمت والدین ،معلمان ،همکلاسی ها و... را فراهم می آوردکه پیشگیری از این مشکل یا کاهش آن آگاهی خانواده ها واولیای مدرسه از علائم این مشکل وعلل ایجاد آن ونیز راه های برخورد با این مسئله کاملا ضروری است . پرخاشگری یعنی رفتار دشمنانه وتند به هنگام عدم سازگاری با موقعیت .صورتهای تغییر مسیر پرخاشگری عبارت است از: ناسزا گفتن ،غیبت کردن ،سخت گرفتن به زیر دستان ،بی اعتنایی کردن ،مسخره کردن ،نوشتن داستان به زبان حیوانات . البته می توان پرخاشگری را طور تغییر مسیر داد که به نفع فرد واجتماع باشد.مثلا می توان افراد را به طرف ورزشهای مختلف آفرینندگی ،نقاشی،مجسمه سازی وغیره سوق داد.برای درمان پرخاشگری اولین گام این است که نوع پرخاشگری وعلت آن را شناسایی کنیم وپرخاشکری را به صورت موردی برطرف نماییم.در این پژوهش پژوهشگران اقدام به انجام راهکارهایی برای برطرف ساختن یا کاهش مشکل پرخاشگری دانش آموز نموده است .

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، پیشگیری ، دانش آموز ، الگو پذیری