مقایسه ره یافته های مهارتهای اجتماعی در نهج البلاغه و روانشناسی معاصر

انسان موجودی اجتماعی خلق شده است که در زندگی جمعی بسیاری از رفتارها ،نگرشها و مهارتهای فردی وی شکل می گیرد تا برای نقشهای زندگی کنونی و آینده خویش در جامعه مطلوب و مناسب شناخته شود. در فرایند اجتماعی شدن یادگیری و بکارگیری مهارتهای اجتماعی برای تعامل و ارتباط مناسب با دیگران اهمیت بسزایی دارد که در رشد اجتماعی فرد تاثیرگذار می باشد. بنابراین کسب مهارتهای اجتماعی بر تمام ابعاد زندگی بشر سایه افکنده است نقش بسزایی در بهزیستی ، سلامت روان ،شادکامی و سازگاری اجتماعی انسان دارد. در نتیجه ی انجام رفتارهای اجتماعی مطلوب محبوبیت فرد در جامعه بیشتر می شود. بنابراین در این پژوهش با در نظرگرفتن تاثیر تربیتی محیط و اجتماع بر روی افراد و اهمیت و نقش اجتماع در سازندگی شخصیت افراد با توجه به مفاهیم مهارتهای اجتماعی در روانشناسی ، دیدگاه امیرالمومنین امام علی (ع) در نهج البلاغه بررسی می شود.