تربیت دینی کودک از دیدگاه روانشناسی و جامعه شناسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 922

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPSP01_0215

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402

چکیده مقاله:

تربیت دینی فرآیندی است هدفدار که می خواهد رفتار را دینی کند ، مطابق با شاخصه های دینی مهیا می سازد این نحوه زندگی ، بر مبنای اصول، قواعد و راهبردهای از پیش تعیین شده ای شکل می گیرد که از طریق دین و عقاید و شریعت به آدمی عرضه شده است . از طرفی نقش شگفت انگیز تعلیم و تربیت در زندگی انسان بر هیچ خردمندی پوشیده نیست .شکوفایی استعدادها و ارزشهای والا بر تعلیم و تربیت مبتنی است و انسان شدن انسان و وصولش به کمال نهایی ، همه مرهون تعلیم و تربیت دینی است . از آنجائیکه انسان فطرتا موجودی اجتماعی است و رشد و کمال و سعادتمندی وی وابسته به اجتماع است و سلامتی عمومی جامعه نیز در گرو بهداشت و سلامتی افراد آن اجتماع است این رابطه تنگاتنگ ایجاب می کند والدین و متولیان امور تربیتی به ضرورت پرورش وتربیت کودکان توجه کنند .زیرا اگر کودکان را با روش های دینی و صحیح تربیت کنند موجب اعتلای اجتماع و اگر تربیت غیر دینی و نادرست باشد باعث سقوط آن جامعه می گردد وقتی سخن از آثار اجتماعی تربیت دینی کودک به میان می آید لازم و و ضروری است که بررسی اجمالی در زمینه روانشناسی و جامعه شناسی تربیت دینی کودک نیز صورت پذیرد زیرا تعلیم و تربیت و روانشناسی ، به عنوان برجسته ترین گرایش های رایج در انسانشناسی ، هیچ یک از دیگری بی نیاز نیست . تربیت دینی ، به عنوان یکی از شاخص ترین قلمروهای تعلیم و تربیت ارزشها، در اعتبار و روایی خود نه تنها از آموزههای دینی معتبر الهام می گیرد، بلکه وامدار اصول روانشناسی دین و روانشناسی ارزشها است . تربیت دینی از دیدگاه روانشناسی و جامعه شناسی ، هم به جهانبینی و مبانی اعتقادی و باورهای انسان نظر دارد و هم به اصول و ارزشهای اخلاقی ، حقوقی ، سیاسی و نظایر آنها متکی است . به عبارتی ، تربیت دینی هم با اندیشه و نظر فرد و هم با اخلاق و عمل او کار دارد. این ها هرگز از یکدیگر جدایی نمی پذیرند. بنابراین تصور اینکه تربیت دینی تنها به منظور ایجاد تحول در نگرشها صورت می پذیرد و کاری با حوزه اخلاق و عمل ندارد، تصور بیجایی است .به علاوه، تربیت دینی به روشهای برگرفته از دین و احکام و قوانین دینی و یا شیوههای مورد تایید دین نیز نظر داشته ، به گرایش ها، احساسات، عواطف و هیجانات فرد جهت و معنا می بخشد. کوتاه سخن اینکه ، انسان متدین نه تنها در ساحت های اعتقادی ، بلکه در تمام ساحت های روانشناختی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی ، اقتصادی و حقوقی به بیانی که گذشت از کارآمدی دین تاثیر پذیرفته است . لذا برآن شدیم تحقیقی در زمینه تربیت دینی کودک ، از دیدگاه روانشناسی و جامعه شناسی داشته باشم .

نویسندگان

زهرا نوبهار

آموزگار وزارت آموزش و پرورش

رقیه صلاحی

آموزگار وزارت آموزش و پرورش

لیلا یکدل

آموزگار وزارت آموزش و پرورش

فرزانه صادقی

آموزگار وزارت آموزش و پرورش

زینب دوستکانی

آموزگار وزارت آموزش و پرورش