تاثیر استراتژی مدیریت خودکار خروج و خودترمیمی بر قابلیت اطمینان شبکه های توزیع هوشمند تحت نفوذ منابع انرژی گسترده

قابلیت خودترمیمی به عنوان یکی از مهم ترین ویژگی های شبکه های توزیع هوشمند موجب افزایش قابلیت اطمینان و تاب آوری در برابر وقوع اغتشاش در شبکه می شود. با توجه به لزوم مطالعه چالش های پیش روی مدیریت خروج در شبکه های توزیع هوشمند و توسعه راه کارهای پیشنهادی در این حوزه، در این مقاله به بررسی تاثیر قابلیت خودترمیمی و مدیریت خودکار خروج بر قابلیت اطمینان شبکه توزیع هوشمند پرداخته شده است. برای این منظور با تشریح فضای مسئله و ارائه مدل کنترلی و بهره برداری از شبکه در دو مد عادی و خودترمیمی، الگوریتم جدیدی برای ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع هوشمند پیشنهادشده است. در الگوریتم پیشنهادی از روش مونت کارلو برای ایجاد سناریوهای خروج تجهیزات استفاده شده است. در هر سناریوی خروج، وضعیت کلیدهای قابل کنترل برای ایجاد ساختار چند ریزشبکه، اجرای برنامه قطع مستقیم بار و بهره برداری از منابع حرارتی و ذخیره ساز انرژی، در چارچوب یک مسئله بهینه سازی تعیین می شود. از قابلیت های مدل پیشنهادی در نظر گرفتن عدم قطعیت منابع بادی و محدودیت های بهره برداری از شبکه توزیع ازجمله قیود ولتاژ و قیود حرارتی خطوط می باشد. نتایج حاصل از اجرای الگوریتم پیشنهادی بر روی شبکه اصلاح شده IEEE RBTS، حاکی از بهبود شاخص های قابلیت اطمینان شبکه با اتخاذ استراتژی مدیریت خودکار خروج در شبکه های توزیع هوشمند، می باشد.

کلیدواژه ها:

خودترمیمی ، ریزشبکه ، شبکه توزیع هوشمند ، قابلیت اطمینان ، مدیریت خودکار خروج ، منابع تجدیدپذیر