رویکردی مدل-رانه برای خودکارسازی آزمون رگرسیون با استفاده از تبدیل مدل افزایشی

پیچیدگی سیستم های نرم افزاری و وابستگی جوامع به این سیستم ها رو به افزایش است. با توسعه فن آوری های تحت وب و رویکردهای سرویس گرا، ضرورت تطبیق با نیازهای کاربران در هنگام درخواست برای اعمال تغییرات و تکامل سیستم ها، بر این پیچیدگی افزوده است. روش های توسعه نرم افزار مدل-رانه با تمرکز بر استفاده از مدل به عنوان مصنوع اصلی و به کارگیری رویکردهای خودکار، توسعه محصولات نرم افزاری دارای کیفیت بالا را وعده داده است. هدف از این مقاله ارائه رویکردی مدل-رانه برای انتخاب خودکار زیرمجموعه مناسب از موارد آزمون برای آزمون رگرسیون مبتنی بر مدل با استفاده از انتشار تغییرات و تبدیل مدل افزایشی است. استفاده از تبدیل مدل افزایشی امکان انتشار خودکار تغییرات مدل و درنهایت انتخاب مجموعه موارد آزمون سازگار جهت انجام آزمون بعد از تغییرات را در سطح انتزاعی فراهم می آورد. دقت و کارایی چارچوب پیشنهادی با معرفی معیارهای بسندگی جدیدی بر اساس مدل تغییرات بر روی سه موردمطالعه ارزیابی و تحلیل شده است. از مزایای این روش تخمین زودهنگام میزان تلاش برای تجزیه و تحلیل تاثیر تغییرات، کاهش هزینه آزمون رگرسیون مستقل از سکو و انتخاب زیرمجموعه مناسب برای آزمون رگرسیون برای تشخیص زودهنگام خطای تولید محصول نرم افزاری است.

کلیدواژه ها:

توسعه مدل-رانه ، آزمون رگرسیون ، تبدیل مدل افزایشی ، مدل تغییرات ، سازگاری ، معیار پوشش