گوگردزدایی جذبی توسط جاذب زئولیتی ZSM-۵ اصلاح شده در فرآوری سوخت پاک

ساده ترین راه برای محدود کردن انتشار گازهای اکسید گوگرد در هوا، کاهش میزان گوگرد در سوخت است . در بین روشهای گوگردزدایی موجود، گوگردزدایی جذبی به دلیل شرایط عملیاتی محیطی و هزینه پایین ، روش مناسبی می باشد. در روش گوگردزدایی جذبی از یک جاذب برای جداسازی ترکیبات گوگردی استفاده می شود که بدین منظور از زئولیت ZSM-۵ در این کار استفاده شده است . با این حال، ظرفیت جذب و گزینش پذیری دو چالش اساسی هستند که گوگردزدایی جذبی با آن مواجه است . یکی از راههای غلبه بر این چالش ها، ایجاد تخلخل ثانویه در ساختار زئولیت است . در این تحقیق ، اثرات تشکیل حفرات مزو با عملیات سیلیس زدایی و آلومینیوم زدایی بررسی شده است . در عملیات سیلیس زدایی زئولیت اولیه با محلولهای ۲/۰ و M NaOH ۵/۰ مورد اصلاح قرار گرفته ، و برای آلومینیوم زدایی زئولیت با اسید M HCI ۱ مخلوط شده و عملیات انجام می شود. ویژگی های ساختاری جاذب با آنالیزهای XRD، BET و FE-SEM مشخص شدند. نتایج اولیه نشان داد که آلومینیوم زدایی تنها قادر به حذف آلومینیومهای اضافی خارج شبکه شده است و نتوانسته هیچ گونه تخلخل ثانویه ای در ساختار زئولیت ایجاد کند. با این حال، سیلیس زدایی حتی در غلظت های پایین می تواند ذرات سیلیکون را حذف کرده و ساختار سلسله مراتبی (ترکیبی از میکرو و مزو حفرات) در زئولیت ایجاد کند. نمونه DesNa-۰.۵M بالاترین میزان ظرفیت جذب تیوفن را نسبت به نمونه Parent از خود نشان داد و از ۵/۴ به mgS/g ۱۱ افزایش یافت . علاوه بر این ، ذکر این نکته حائز اهمیت است که ظرفیت جذب برای مولکولهای بزرگتر وگردی (دی بنزوتیوفن ) از ۵/۲ به حدود mgS/g ۶ افزایش یافته است که نشاندهنده اهمیت ساختار سلسله مراتبی است که در جاذبها ایجاد شده است .

کلیدواژه ها:

گوگردزدایی جذبی ، ZSM-۵ ، سیلیس زدایی ، آلومینیوم زدایی