مدل یابی کفایت اجتماعی از روی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و تاب‎آوری با میانجی‎گری سازگاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

زمینه و هدف: سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، فرایندی است که به صورت آگاهانه از سوی فرد با هدف ارتقاء سلامت انجام می‎شود و شامل رفتارهایی خودآغاز، مستمر و نیازمند فعالیت روزانه است. اتخاذ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت نقش مهمی در مولفه‎های روانشناختی از قبیل سازگاری و کفایت اجتماعی دارد. به طوری که افرادی که نگرش های منفی نسبت به خود و سبک زندگی خود دارند و آن را غیرقابل کنترل می دانند؛ بسیار منفعلانه عمل می کنند و عملکردهای اجتماعی ضعیفی از خود نشان می دهند. پژوهش حاضر تلاش دارد تا از دیدگاه روان‎شناسی مثبت به عنوان دیدگاهی که به توانمندی‎ها و نقاط مثبت انسانی در تبیین پدیده‎های روانشناختی می پردازد، به بررسی رابطه سبک زندگی ‎ارتقاء دهنده سلامت و تاب آوری با سازگاری تحصیلی و کفایت اجتماعی دانشجویان رشته های علوم پزشکی بپردازد.روش مطالعه: این پژوهش از نظر هدف جز پژوهش های کاربردی و از حیث روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان در حال تحصیل دانشگاه علوم پزشکی مازندران در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ و نیمسال اول تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‎گیری طبقه‎ای نسبتی، نمونه ای به حجم ۳۲۰ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه‎های کفایت اجتماعی فلنر (۱۹۹۰)، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر و همکاران (۱۹۸۷)، تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (۱۹۸۹) استفاده شد. برای بررسی همبستگی از ضریب همبستگی پیرسون و برای آزمون فرضیه‎ها از روش مدل‎یابی تحلیل مسیر بهره گرفته شد.یافته ها: با توجه به شاخص های محاسبه شده مدل پیشنهادی تایید شد به این صورت که می توان کفایت اجتماعی را از روی تاب آوری و سبک های زندگی ارتقاء دهنده سلامت با میانجی گری سازگاری تحصیلی پیش بینی کرد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد ضریب مسیر بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و سازگاری تحصیلی با ß=۰.۳۴، تاب آوری و سازگاری تحصیلی با ß=۰.۳۳، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و کفایت اجتماعی با ß=۰.۴۱، تاب آوری و کفایت اجتماعی با ß=۰.۱۵ و سازگاری تحصیلی و کفایت اجتماعی با ß=۰.۲۸ در سطح معنی داری تائید می شود. نتیجه گیری: با توجه به نقش سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و تاب آوری در افزایش سازگاری تحصیلی و کفایت اجتماعی، ایجاد باورهای مثبت در زمینه سلامت، اتخاذ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و نیز آگاه سازی افراد از آثار تاب‎آوری اهمیت می یابد.همچنین می توان به دانشجویان علوم پزشکی کمک کرد تا در بافت تحصیلی یاد بگیرند که چگونه با بیماران خود در آینده برخورد مناسب داشته و رابطه همدلانه خود را تقویت نمایند تا از این طریق به سمت کفایت اجتماعی بیشتری دست یابند.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت ، تاب آوری ، سازگاری تحصیلی ، کفایت اجتماعی ، دانشجویان