پزشکی خانواده و اجتماعی سازی سلامت

زمینه و هدف: ماهیت پیچیده سلامتی و بیماری و اثر عوامل مختلف اجتماعی اقتصادی بر نظام سلامت و سلامت جامعه و اثر سلامت جامعه و اقتصاد، نیاز به رویکرد اجتماعی به سلامت را خاطر نشان می کند. در بیانیه های بین المللی ارتقای سلامت از قبیل یا منشور اوتاوا و یا آلما آتا ضرورت همکاری های بین بخشی تاکید شده و ابعاد سلامت در سیاست های مختلف در نظر گرفته شده است. جهت اجرای سیاست های اجتماعی سازی سلامت مناسب ترین و هزینه اثربخش ترین راهبرد استفاده از پزشکان خانواده است و این به خاطر ویژگی های ذاتی پزشک خانواده می باشد.روش جستجو: مطالعه حاضر از نوع مروری روایی است. جستجو به زبان انگلیسی در پایگاه های pubMed و google scholar و با کلید واژه های socialization of health، community participation و Intersectoral coordination و جستجو به زبان فارسی در پایگاه google scholar با کلیدواژه های اجتماعی سازی سلامت، مشارکت اجتماعی و هماهنگی بین بخشی انجام شد.یافته ها: پزشک خانواده به عنوان قلب نظام ارایه مراقبتهای اولیه و نظام سلامت محسوب می شود و پزشکان خانواده باید مشکلات فردی را در زمینه شرایط جامعه در نظر بگیرد و علاوه بر آن نیازهای سلامت در سطح جامعه را ارزیابی نموده و مداخلات مناسب را برای بهبود آن طراحی و اجرا کند.پذیرش مسئولیت سلامت مردم بدون اتخاذ یک رویکرد جامعه نگر هیچ معنایی ندارد. پزشکان خانواده در کشور ما دارای سه "نقش ویژه رشته" زیر می باشند: پزشک خانواده به عنوان ارایه کننده خدمات بالینی، پزشک خانواده به عنوان مروج سلامت ، پزشک خانواده به عنوان رهبر جامعه (بهبود وضعیت عوامل اجتماعی موثر بر سلامت در سطح فرد و جامعه). در حال حاضر پزشکان خانواده فرصتهای بسیار محدودی را برای فعالیت به عنوان هیئت علمی و یا پژوهشگر دارند. چون عدم تناسب محیط های تخصصی بیمارستانی و سوگیری تخصص نگری در میان اساتید و مدرسین بخوبی شناخته شده است، انتظار می رود در آینده پزشکان خانواده نقش بیشتری را در آموزش دانشجویان پزشکی ایفا نمایند تا نتایج مورد نظر جهت اجتماعی سازی سلامت ایجاد شود.نتیجه گیری: با توجه به نقش پزشک خانواده با دخالت این پزشکان در موضوعاتی که مربوط به وظایف آنها است می تواند نقش اساسی در اجتماعی سازی سلامت ایفا نماید این موضوعات شامل موارد زیر است: مشارکت اجتماعی، تقویت همکاری های درون بخشی و بین بخشی، تاکید بر روی عوامل اجتماعی سلامت، مسئولیت پذیری نظام آموزشی و پژوهشی.

کلیدواژه ها:

اجتماعی سازی سلامت ، مشارکت اجتماعی ، هماهنگی بین بخشی