نقش پرستار در طرح کشوری پزشکی خانواده: یک مرور روایتی

مقدمه: در برنامه پزشکی خانواده، پزشک عمومی و دیگر اعضای تیم سلامت مسئولیت مدیریت سلامت افراد و خانوارهای تحت پوشش خود را به عهده داشته و پس از ارجاع فرد به سطوح تخصصی، مسئولیت پیگیری اقدامات انجام شده را نیز به عهده دارند و خدمات سلامت به جمعیت تحت پوشش ارایه می شود. در این بین پرستاران خانواده، مراقبت های تغییر دهنده زندگی را به بیماران در هر سن، پیشینه و جوامع اجتماعی-اقتصادی ارائه می دهند. لذا برای بررسی نقش پرستاران در پزشکی خانواده مطالعه مروری جهت بررسی تجربیات سایر کشورها در این مورد انجام شد تا بتوان در این طرح از تجربیات انها سود برد. روش کار: این مطالعه با رویکرد مرور دامنه ای براساس مقالات چاپ شده در پایگاه اطلاعاتی داخلی (magiran/irandoc/barcat/SID) و پایگاه های اطلاعاتی خارجی (Pubmed/Googlescholar/scopus/ScienceDirect/ProQuest) به دست آمد. کلید واژه های این پژوهش پرستاری خانواده، مراقبت های اولیه سلامت، پرستاری خانواده محور، مراقبت در خانواده، پزشکی خانواده، family nurse practitioner، family nurse بود. مقالات تحت بررسی این مطالعه بین سال های۲۰۰۰-۲۰۲۳ به چاپ رسیده بودند. در مدت دو ماه مورد بررسی قرار گرفته شد. ۳۰ مقاله اولیه استخراج گردید، سپس بررسی عنوان به ۲۳ مقاله کاهش پیدا نمود. بعد بررسی چکیده ۱۵ مقاله انتخاب شد. سپس ۹ مقاله ای که شرایط مطالعه را داشتند به صورت کامل مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در کشور آمریکا از سال ۲۰۰۵ گرایش کارشناسی ارشد تحت عنوان پرستاری خانواده آغاز به تدریس شده است و در تیم پزشک خانواده فعالیت مستمر دارند ولی کماکان در ایران رشته ای تحت این عنوان وجود ندارد و کمبود نقش پرستار به صورت فعال و مستمر در این طرح احساس می شود. نقش پرستار خانواده در هسته اصلی حوزه مراقبت های بهداشتی است زیرا این متخصصان مراقبت خانواده محور را ارائه می دهند. در ایران طرح پزشک خانواده که از سال ۱۳۹۱در مازندران و فارس به عنوان دو استان پایلوت آغاز به کار کرد، طرحی سلامت محور و مبتنی بر پیشگیری از ابتلا به بیماری هاست، به طوری که آموزش و پیشگیری در آن اولویت اصلی اجرای طرح محسوب می شود تا به این شکل هزینه های بخش درمان در کشور کاهش یابد.نتیجه گیری: در طرح پزشک خانواده، هر پزشک باید حداقل یک نفر با مدرک تحصیلی پرستاری را به عنوان دستیار جذب نماید. استخدام پرستارانی که مناسب این نوع برنامه هستند، یک رویکرد مفید برای افزایش ماندگاری این طرح می باشد. پرورش فرهنگ ارتباط از طریق توسعه تیم همراه با نظارت حمایتی و ارتباطی عوامل مهمی هستند که با حفظ و نگهداری مرتبط هستند و گردش مالی را کاهش دهند. کاری که یک پرستار خانواده به صورت روزانه انجام می دهد، نقش ها و مسئولیت های یک پزشک مراقبت های اولیه را کاملا منعکس می کند. مانند پزشکان، قادر به تشخیص مشکلات سلامتی هستند. آنها همچنین داده های بیمار را ترسیم می کنند و تاریخچه پزشکی بیماران را ارزیابی می کنند. بر اساس سابقه بیمار، آنها می توانند برای ایجاد یک برنامه مراقبت بهداشتی کار کنند.

کلیدواژه ها:

پرستاری خانواده ، مراقبت های اولیه سلامت ، پرستاری خانواده محور ، مراقبت در خانواده ، پزشکی خانواده ، nurse practitioner ، family nurse