نقش پزشک خانواده در مدیریت بیماران در سال های پایانی زندگی

سابقه و هدف: مراقبت از بیماران در سال های پایانی زندگی یک نوع مراقبت تسکینی بر اساس الگوهای خاص است که برخی از آنها شامل مراقبت تسکینی مبتنی بر بیمارستان، مراقبت تسکینی مبتنی بر مراکز ویژه (Hospice) و مراقبت تسکینی مبتنی بر مراقبت در منزل است. سازمان بهداشت جهانی مراقبت تسکینی را به عنوان راهکاری برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های صعب العلاج و خانواده آنان معرفی کرده است. در این مطالعه نقش پزشک خانواده در ارجاع و مراقبت از بیماران در مراحل پایانی زندگی بررسی شده است.روش جستجو: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری می باشد که در پایگاه داده های PubMed, Scopus, Embase و موتور جستجویGoogle Scholar با استفاده از کلید واژه های مراقبت تسکینی، هاسپیس (Hospice)، بیماران صعب العلاج ، مراقبت در منزل و پزشک خانواده انجام شده است. یافته های مطالعات در قالب متن و جدول خلاصه شده اند.یافته ها: نقش پزشک خانواده در پایان عمر بیمار با هر زمان دیگر تفاوت چندانی ندارد. پزشک خانواده بیمار و خانواده او را در فرآیند ارجاع به مراکز مراقبتی بر اساس ارزش های فرد، مسائل خانوادگی و سبک ارتباطی بیمار راهنمایی می کند. به علاوه نقش همیشگی تداوم مراقبت و ارائه مشاوره به مراکز مراقبت از بیماران را بر عهده دارد. در مجموع نقش پزشک خانواده شامل صدور دستور پذیرش، همکاری با تیم مراقبتی برای مدیریت علایم بیمار، ارائه لیست داروهای مورد استفاده بیمار، تعیین واجد شرایط بودن بیمار برای اقامت در آسایشگاه و تکمیل و امضای گواهی فوت بیمار می باشد. نتیجه گیری: کشور ما با آمار فزاینده بیماران مزمن و صعب العلاج، کمبود نیروی انسانی و تخت های مراقبت ویژه در مراکز سلامت خود روبرو است، در نتیجه برای مدیریت این بیماران نیاز به برنامه ریزی و اقدام مناسب می باشد. تلاش در راستای پیاده سازی هر چه بهتر برنامه پزشک خانواده در قالب نظام ارجاع و تعیین نقش پزشک در هدایت بیماران در سال های پایانی زندگی در این راستا کمک کننده خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پزشک خانواده ، بیماران صعب العلاج ، مراقبت تسکینی ، مراقبت در منزل