ارایه مدل ساختاری پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس نیازهای بنیادین روانشناختی و تاب آوریتحصیلی با نقش میانجیگری مشارکت فعال در مدرسه ()مورد مطالعه دانش آموزان دختر دوره اولمتوسطه شهر کوهدشت)

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس نیازهای بنیادینروانشناختی و تاب آوری تحصیلی با نقش میانجی گری مشارکت فعال در مدرسه (مورد مطالعه دانشآموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت) انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تعداد ۳۳۴۵ نفر بودند. نمونه آماری این پژوهش ۳۲۱ نفر و با شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعاتپرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده ۱۳۹۱ مقیاس ارضای نیازهای بنیادین لاگاردیاوهمکاران ۲۰۰۰؛ پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز ۲۰۰۴ و پرسشنامه مشارکت فعال در مدرسهوانگ و همکاران ۲۰۱۱ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلاتساختاری استفاده شد. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که مدل ساختاری پیش بینیسرزندگی تحصیلی بر اساس نیازهای بنیادین روانشناختی و تاب آوری تحصیلی با نقش میانجی گریمشارکت فعال در مدرسه در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت دارای برازش مطلوباست. براساس نتایج حاصل از پژوهش بین کلیه متغیرهای پیش بین با متغیر ملاک رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به صورتی که با افزایش تاب آوری تحصیلی و مشارکت فعال در مدرسه سرزندگی تحصیلی دربین دانش آموزان نیز افزایش پیدا می کند. متغیر میانجی مشارکت فعال در مدرسه میتواند در سرزندگیتحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کوهدشت براساس تاب آوری تحصیلی به میزان اثر ۰/۰۹۴ تاثیر مثبت و غیر مستقیم معناداری داشته باشد

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، نیاز های بنیادین روانشناختی ، تاب آوری تحصیلی