پیش بینی خودکارآمدی اجتماعی بر اساس تنظیم هیجانی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی اجتماعی بر اساس تنظیم هیجانی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران بود. جامعه آماری مورد بررسی کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه ۵ شهر تهران بود، که در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه این پژوهش ۲۱۷ نفر در نظر گرفته شد. سپس آزمودنی ها به پرسشنامه های خودکارآمدی اجتماعی و تنظیم هیجان شناختی پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های حاصل از این آزمون نشان داد که متغیر تنظیم هیجان، خودکارآمدی اجتماعی را ۵۷/۰ پیش بینی کرد، در نتیجه می توان عنوان نمود بین خودکارآمدی اجتماعی با تنظیم هیجان ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی اجتماعی ، تنظیم هیجان ، دانش آموزان.