مقایسه نگرش والدین، معلمان ورزش و دانش آموزان به درس تربیت بدنی

هدف از اجرای این تحقیق مقایسه نگرش والدین، معلمان ورزش و دانش آموزان به درس تربیت بدنی بود. روش این تحقیق توصیفی از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان، والدین و معلمان تربیت بدنی استان یزد بودند. که از این جامعه تعداد ۲۴۰ دانش آموز و ۲۴۰ نفر از والدین آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به صورت تصادفی و ۱۷ نفر از معلمان تربیت بدنی به صورت تمام شمار به عنوان به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید و تعداد ۲۴۰ پرسشنامه بین دانش آموزان و والدین آن ها و ۱۸ پرسشنامه بین معلمان ورزش مرد توزیع گردید. لازم به ذکر است، روایی محتوایی ابزار توسط جمعی از متخصصان و پایایی آن نیز در یک مطالعه تحقیقاتی محاسبه شد. در نهایت داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر خی دو و یومن ویتنی با استفاده از نسخه ۲۱ نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین نگرش والدین، معلمان ورزش مرد و دانش آموزان پسر مقطع متوسطه نسبت به درس تربیت بدنی تفاوت معنی داری وجود داشت (p≤۰.۰۵). بنابراین با فراهم نمودن برنامه های ورزشی برای والدین و دانش آموزان می توان نگرش آن ها را به تربیت بدنی بهبود بخشیده تا آن ها نیز حمایت های لازم را جهت اجرای بهتر برنامه های درس تربیت بدنی مبذول دارند.

کلیدواژه ها:

درس تربیت بدنی ، والدین ، معلمان ورزش ، دانش آموزان ، مقطع متوسطه.