بررسی رابطه یادگیری فعال با استفاده از رویکردهای نوین تدریس و با تاکید بر تدریسمبتنی بر آزمایش

شیوه های تدریس فعال یکی از موفق ترین راهکارهای آموزشی در یادگیری مطلوب و تربیت عقلانی دانش آموز، است. هدفاین پژوهش، بررسی تاثیر استفاده از روش های تدریس نوین با رویکرد فعال بر پرورش تفکر دانش آموزان ابتدایی می باشد. تفکر،تجربهو شناخت از طریق فرایند کند و کاو شکل می گیرند و روش تفکر همان روش اساسی تجربه های تربیتی است. پس بایدخصوصیاتاساسی روش یادگیری با خصوصیات اساسی تفکر و یاد دهی همانند و یکسان تا موثر واقع شود. پژوهش حاضر به روش مروریکتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی رابطه یادگیری فعال با استفاده از رویکردهای نوین تدریس و با تاکید بر تدریسمبتنی بر آزمایش بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که صاحب نظران همواره درباره نقش آزمایشگاه در یادگیری علوم تجربی اختلاف نظرداشته اند؛ عدهای نقشی محوری و متفاوت در آموزش علوم تجربی برای آزمایشگاه قائل اند و استفاده از فعالیت های آزمایشگاهی رادر بهبود یادگیری علوم تجربی موثر می دانند، در حالی که عده دیگر چنین ضرورتی برای کارهای آزمایشگاهی قائل نیستند. این دودیدگاه در حقیقت نماینده اختلاف نظری است که طرفداران رویکردهای سنتی و نوین آموزش دارند

کلیدواژه ها:

نوین ، تدریس ، آزمایش ، علوم