نقش فعالیت مکمل و فوق برنامه در یادگیری

در مدارس هدف انتقال دانش نیست زیرا دستگاه ها بهتر دانش را منتقل می کنند. بلکه هدف مدارس یاد دادن است یعنیایجاد شرایط برای یادگیری . مدارس به ویژه مقاطع ابتدایی و راهنمایی محل کشف و بروز استعدادهای افراد و تمرین و تثبیتآنهاست. مدیران و معلمان به طور موثر در برنامه یادگیری و رضایت دانش آموزان و فعالیت های بهبود و ارتقای مستمر کیفیتنقش دارند. کیفیت چیزی نیست که بتوان به مدرسه تزریق کرد، تحقق کیفیت نیازمند مشارکت صادقانه همه کارکنان ومعلمان و عوامل مدرسه است. کار معلم و مربیان هنرمند این است که با فعالیت های زنده و پویا و با ایجاد لحظه های نشاطآور مفاهیم را به فراگیران عرضه کنند، نه آنکه به عنوان یک وظیفه مکانیکی ، بدون تحریک اشتیاق دانش آموز و بدون نوآوریو خلاقیت ، تنهاذهن دانش آموز نباید صرفا مکانی برای انباشتن اطلاعات و محتویات کتاب باشد ، بلکه باید به رشد همه جانبهدانش به صورت یک جانبه و مستقیم مطالب را ارائه کنند. چون آموز بیش از هر چیز بها داده شود . فراگرفتن علوم با نشستنبر روی نیمکت مدرسه و گوش دادن به سخنان معلم میسر نیست شاید آموزش صرف صورت گیرد اما در آموزش واقعی بایددانش آموز از کلاس بیرون بیاید و وارد زندگی و اجتماع شود. فراهم نمودن این فرصت برای دانش آموز باعث می شود تا ذهنفراگیر را بر انگیزاند و او را به سوال و کنجکاوی کشانده، محرک فکر، جهت دستیابی به نو آوری و خلاقیت شود.همچنین در مدرسه طوری برنامه ریزی شود که معلم ودانش آموز اندیشه خلاق خودرا به کار ببندند و مهارت هایی مانند تفکرحل مسئله وتصمیم گیری را کسب کنند. دانش آموز را باید آموزش داد تا مهارت و دانش را بیاموزد. نه آنکه چیزی را به اوالقاء کرد. هدف ، پرورش استعدادهاست

کلیدواژه ها:

یادگیری رسمی ، یادگیری غیر رسمی ، فعالیت فوق برنامه و مکمل ، اهداف فعالیت فوق برنامه و مکمل ، مهارتزندگی