بررسی رابطه غلظت ذرات معلق با غلظت آنزیم های کبدی بندناف نوزاد (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

زمینه و هدف: ذرات معلق از آلاینده های مهم هوا در مناطق شهری با تاثیرات شناخته نشده بر روی جنین  هستند. لذا هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر غلظت ذرات معلق با قطر آئرودینامیکی کوچک تر مساوی  μm۲/۵ در محل زندگی مادر، بر سطح آنزیم ­های کبدی خون بندناف نوزاد در شهر اصفهان است. روش بررسی: سطح آنزیم­ های کبدی در خون بند ناف ۲۰۰ نوزاد در سال­ های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در شهر اصفهان با استفاده از کیت­ های تشخیص کمی و به روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. غلظت PM۲.۵ نیز با استفاده از داده­­ های ایستگاه ­های پایش، مدل­سازی و همبستگی آن با سطوح آنزیم­ های کبدی به تفکیک سه ماه بارداری و در شعاع هایm  ۵۰۰،m ۱۰۰۰ وm ۲۰۰۰ محاسبه شد. یافته ­ها: متوسط سطح آسپارات آمینو ترانسفراز (Aspartate Aminotransferase (AST)) برابر با ۳۸/۴۲، آلانین آمینوترانسفراز (Alanine Aminotransferase (ALT)) برابر با IU/L ۱۰/۰۹، آلکالین فسفاتاژ (Alkaline Phosphatase (ALP)) برابر با  IU/L ۴۰۷  و گاما گلونامیل ترانسفراز (Gamma-Glutamyl Transpeptidase (GGT)) برابر با IU/L ۱۵۲ بدست آمد. فصول بهار و پاییز با غلظت ذرات ۲۲/۷۷ و μg/m۳ ۳۵/۳۵ به ترتیب دارای حداقل و حداکثر غلظت ذرات معلق بودند. در کلیه آنزیم ­های مورد بررسی، غلظت آنزیم با سه ماهه سوم بارداری و کل دوران بارداری در شعاع های m ۲۰۰۰ دارای ضریب همبستگی متوسط بودند که این امر حکایت از تاثیر معنی­ دار غلظت­ های بالای  PM۲.۵بر غلظت آنزیم های کبد نوزادان به ­خصوص در اواخر دوران بارداری دارد. نتیجه­ گیری: نزدیکی به منابع تولید کننده ذرات معلق در شهرها، احتمال افزایش غلظت آنزیم ­های کبدی جنین را به­ خصوص در اواخر دوره بارداری افزایش می­ دهد.

کلیدواژه ها:

Umbilical cord blood ، Liver enzymes ، Particulate matter ، خون بند ناف ، آنزیم های کبدی ، ذرات معلق