بررسی جامع روش های آموزش یادگیرنده محور در دوره ابتدایی

در دهه های اخیر، توجه به روش های آموزش و یادگیری در محیط های آموزشی بسیار افزایش یافته است. یکی از رویکردهایی که به طور گسترده در آموزش ابتدایی مورد استفاده قرار می گیرد، مدلی آموزش یادگیرنده محور است. در این مدل، یادگیرنده به عنوان مرکز فرایند یادگیری قرار می گیرد و فعالیت های آموزشی بر اساس نیازها و علایق او شکل می گیرد. این رویکرد به یادگیرندهان اجازه می دهد تا در فرایند یادگیری خود فعالیت کنند و مسئولیت بیشتری در یادگیری خود به دوش بگیرند. با توجه به تغییرات رو به رشد جوامع مدرن و نیاز به توسعه مهارت های فردی و اجتماعی، استفاده از روش های آموزش یادگیرنده محور در دوره ابتدایی اهمیت بیشتری یافته است. این مدلی آموزشی، فرصتی مناسب برای یادگیرندهان فراهم می کند تا خود را در فرایند یادگیری مشارکت دهند و مهارت های ارتباطی، تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری را تقویت کنند. هدف این مقاله، بررسی جامع روش های آموزش یادگیرنده محور در دوره ابتدایی است. در این راستا، ما به بررسی اصول و مبانی این روش پرداخته و روش های مختلفی که در این حوزه استفاده می شوند را مورد بررسی قرار داده ایم. در ادامه، تاثیر این مدلی آموزشی بر فرایند یادگیری یادگیرندهان را بررسی کرده و نتایج تحقیقات علمی مرتبط را مورد بررسی قرار داده ایم. در نهایت، مزایا و محدودیت های استفاده از مدلی آموزش یادگیرنده محور در دوره ابتدایی را بررسی کرده و پیشنهاداتی برای بهبود و پیشرفت در این حوزه ارائه می دهیم.

کلیدواژه ها:

یادگیرنده محور ، یادگیری ، تدریس ، آموزگار ، کلاس درس