بررسی تاثیر سرمایه فکری بر نوآوری در آموزش با نقش میانجی مدیریت دانش (مطالعه موردی: مجتمع آموزشی سردار جنگل شهرستان خمام)

توانایی یک مجموعه یا سازمان برای القای نوآوری به منابع دانش آن بستگی دارد. این قابلیت را می توان با تسهیل اشتراک دانش مورد استفاده قرار داد. لذا در این پژوهش با بهره گیری از مدل AKIL & et.al, ۲۰۲۱ به بررسی تاثیر سرمایه فکری بر نوآوری در آموزش با توجه به تقش میانجی مدیریت دانش در مجتمع آموزشی سردار جنگل شهرستان خمام پرداخته خواهد شد. تحقیق حاضر بر اساس هدف یک تحقیق کاربردی و همچنین بر اساس چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی می باشد. تعداد کل جامعه آماری شامل کلیه مدرسان مجتمع آموزشی سردارجنگل در شهرستان خمام با ۹۴ مدرس می باشد که طبق فرمول مناسب کوکران، تعداد ۷۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده که پرسشنامه نوآوری بر اساس روش لین و همکارانش(۲۰۱۷) ، پرسشنامه مدیریت دانش بر اساس روش تسنگ و لی (۲۰۱۹) و پرسشنامه سرمایه فکری نیز با استفاده از روش بونتیس (۱۹۹۸) تهیه شده است. روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از آزمون های کلوموگروف - اسمینوف و تحلیل عاملی تاییدی استفاده خواهد شد. روش تجزیه و تحلیل دادها با استفاده از معادله سازی معادلات ساختاری و نرم افزاری Smart PLS می باشد. روش جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر، روش میدانی بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که یک فرضیه رد شده و الباقی فرضیات مربوط به این تحقیق تایید شده است. در این میان، ارتباط بین سرمایه فکری و مدیریت دانش در مجتمع آموزشی سردارجنگل با برآورد ۰.۸۶۵ دارای بیشترین شدت ارتباط می باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، مدیریت دانش ، نوآوری