اثر باکتریهای افزاینده رشد و کود نیتروژن بر عملکرد و کارایی زراعی نیتروژن گلرنگ رقم سینا

به منظور بررسی اثر باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ رقم سینا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه مرکز فنی و حرفه ای شهر ایلام در سال ۹۷-۱۳۹۶ انجام شد. فاکتورها شامل سه سطح کود (۰، ۶۰ و ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار) و باکتری های افزاینده رشد (غیر تلقیح، ازتوباکتر و آزوسپریلوم) بود. نتایج نشان داد که میزاننیتروژن تاثیر معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد دارد. با افزایش نیتروژن از صفر به ۳۰ کیلوگرم در هکتار، افزایش معنی داری درتمامی صفات مشاهده شد. اما بین ۶۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار تفاوت معنی داری مشاهده نشد و در اکثر صفات در یک کلاس آماریقرار داشتند. استفاده از ازوتوباکتر و آزوسپریلوم به ترتیب باعث افزایش ۳۵ و ۲۱ درصدی عملکرد و اجزای عملکرد شد. اثر متقابلنیتروژن × باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد. بیشترین عملکرد مربوط به تیمارهای ۶۰ و ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار با ازتوباکتر بود. بین ۶۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار تفاوت معنی داری مشاهده نشد و هر دو در یک گروه آماری قرار داشتند. بنابراین با ازدست دادن ۵۰ درصد نیتروژن در مقایسه با ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار (مصرف متعارف) می توان عملکرد مناسبی را در گلرنگ رقم سینا درشرایط آبی به دست آورد. کاهش کود نیتروژن به کاهش آلودگی محیط زیست و توسعه کشاورزی پایدار کمک می کند.

کلیدواژه ها:

آزوسپیریلوم ، ازتوباکتر ، اجزای عملکرد ، شاخص برداشت