مفهوم، ابعاد و شاخص های زیست پذیری روستایی

زیست پذیری یک مفهوم کلی است که با تعدادی مفاهیم و اصطلاحات دیگر مانند پایداری، کیفیت زندگی، کیفیتمکان و اجتماع های سالم در ارتباط است. زیست پذیری روستایی در معنای اصلی و کلی خود به مفهوم دستیابیقابلیت زندگی و به عنوان ویژگی های فیزیکی جامعه، نحوه طراحی، توسعه و حفظ آن تعریف می شود.. انتخابشاخص در زیست پذیری برای مطالعه وضعیت آن بسیار حیاتی و مهم است. شاخص ها از یک سو، ابزاری برای شناختدقیق شرایط موجود در جامعه در یک مقطع زمانی اند و از سوی دیگر، نشان دهنده ی تصویر روندها و دگرگونی هاییکه طی دوره ی مشخص رخ داده است. روش تحقیق در این مطالعه به صورت اسنادی و کتابخانه ای است. هدفپژوهش حاضر بررسی مفهوم، ابعاد و مولفه های زیست پذیری روستایی است. با مطالعه شاخص های اندازه گیریزیست پذیری به این نتیجه رسیدیم که هیچیک از شاخص ها در سطح بین المللی به زیست پذیری مناطق روستایی وعشایری نپرداخته است و این مطالعه می تواند اولین گام ها در این زمین باشد. هرچند که مطالعاتی داخلی در اینبین انجام گرفته است ولی بیشتر به کیفیت زندگی پرداخته است تا زیست پذیری مکانی لذا شاخص های واحداطلاعات اقتصاددانان جهانی می تواند ابزار مناسبی جهت تعمیم پذیری اندازه گیری زیست پذیری در مناطق روستاییبشمار آید. در این راستا شش شاخص اصلی ۱) ثبات / امنیت؛ ۲. فرهنگ و محیط زیست؛ ۳. بهداشت؛ ۴. آموزش؛ ۵.زیرساخت و ۶. مشخصات مکانی به عنوان شاخص های کلیدی جهت سنجش زیست پذیری به طور عام و به طورخاص در مناطق روستایی می تواند به عنوان مبنای برنامه ریزی و سیاستگذاری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، فرهنگ ، محیط زیست ، بهداشت ، آموزش