جایگاه پیشگیری غیر کیفری در ادبیات نمایشی (بررسی موردی بزه دیدگی جنسی کودکان در فیلم "هیس دخترها فریاد نمی زنند".)

پیشگیری از بزه، مهم ترین و ضروری ترین راهبرد نظامهای حقوقی در جهت کاهش جرائم است ؛ از این رو سیاست گذاران هر نظام به تناسب خود، درصدد ارائه راهکارهای پیشگیرانه هستند. یکی از این راهکارهای موثر پیشگیری در عصر حاضر، استفاده از ابزار رسانه و به تبع آن فیلم است که کمتر از ظرفیت آن در عصر ارتباطات استفاده می شود. پژوهش گران در پژوهش حاضر به تحلیل جرمشناختی ، فرهنگی و اجتماعی فیلم »هیس ! دخترها فریاد نمی زنند« به کارگردانی خانم پوران درخشنده که دارای فیلنامه ای ساختارشکننانه است و موضوع حساس بزهدیدگی جنسی کودکان را به تصویر کشیده و جنبه حقوقی - اجتماعی دارد، می پردازند. بررسی این فیلم ، نشاندهنده بالا بودن رقم سیاه در حوزه بزهکاری و بزهدیدگی بوده که ضمن نگاه آسیب شناسانه به پیامدهای چنین بزهدیدگی هایی واقعیت های تلخی را نمایان می سازد و فیلم حاضر با بررسی عوامل علت شناسانه وقوع حادثه را ناشی از اتفاقات دوران خردسالی مرتکب می داند و از این حیث کارگردان ارتباط معنا داری میان عمل ارتکابی و علوم جنایی برقرار نموده است .پژوهشگران در نهایت به دنبال علت یابی موضوع بزهدیدگی ، به مسائلی هم چون ضعف نظام آموزشی و فرهنگی ، ضعف سیاست گذاران تقنینی و قضایی و غفلت و بی توجهی والدین می رسند. از این رو علاوهبر اتخاذ رویکرد تحلیلی - انتقادی به این مسائل ، سعی بر ارائه راهکارهای پیشگیرانه از راه پیشگیری غیرکیفری اعم از پیشگیری اجتماعی و وضعی نموده تا به نحوی در جهت رفع این مشکلات قدم برداشته باشند و بنظر می رسد با اتکا به عوامل پیشگیرانه و درمان محور بالاخص برای اشخاصی که سابقه بزهدیدگی دارند می توان از وقوع چنین اعمالی در آینده جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

فیلم هیس دخترها فریاد نمی زنند ، پوران درخشنده ، بزهدیدگی جنسی کودکان ، پیشگیری اجتماعی ، پیشگیری وضعی .