بهینه سازی همزمان الکترولیت پلیمری ژله ای و الکترود پیشخوان برای بهبود عملکرد سلول خورشیدی نانوساختار پلاسمونیکی رنگدانه ای

در این مطالعه، یک الکترولیت ژل پلیمری مبتنی بر نشاسته با مخلوط کردن لیتیوم یدید-یدید با نشاسته و اسید سیتریک و گلیسرول تهیه شد. این الکترولیت می تواند به راحتی در مجاورت فوتوآند TiO۲ و رنگ قرار گیرد و نقش انتقال دهنده حفره را در سلول ایفا کند. به دلیل تبخیر کمتر، پایداری سلول مبتنی بر این الکترولیت افزایش یافت. برای بهینه سازی بیشتر، الکترود پیشخوان مناسبی برپایه نانوذرات طلا و پلاتین ساخته شد و عملکرد آن در ارتباط با الکترولیت ژله ای جدید مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که پایداری سلول در حضور الکترولیت ژله ای در مقایسه با الکترولیت مایع افزایش می یابد. همچنین برای افزایش بازده و سازگاری بهتر الکترولیت ژله ای در سلول، از نانوذرات طلا و پلاتین به صورت همزمان در الکترود پیشخوان استفاده شد که از طریق مکانیزم تولید سطوح انرژی آبشاری باعث بهبود انتقال الکترون و کاهش مقاومت سلول گردیدکه افزایش عملکرد سلول را در پی داشت.

کلیدواژه ها:

نانوذرات طلا ، سلول خورشیدی نانوساختار ، الکترولیت ژله ای ، پایداری