کاربرد نانوذرات سیلیکا جهت کاهش تشکیل رسوبات معدنی در عملیات تزریق آب

تزریق آب به سازندهای هیدروکربنی یکی از روشهای رایج جهت تثبیت فشار مخازن نفتی است. در این روش چنان چه ترکیب یونی آب تزریقی و آب سازندی ناسازگار باشد، آسیب سازند ایجاد می شود. تشکیل رسوبات معدنی نامحلول ناشی از این عدم سازگاری آسیبی جدی است که موجب کاهش قابل توجه تراوایی سازند می شود. در این پژوهش با تمرکز بر رسوب استرانسیوم سولفات که یکی از رسوبات معدنی رایج در مخازن نفتی می باشد، ابتدا نسبت اختلاط آب سازندی با آب تزریقی که بیشترین رسوب را ایجاد می کند مشخص گردید. سپس اثر افزودن نانوذرات سیلیکا به آب تزریقی به عنوان بازدارنده رسوب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مخلوط حاوی ۷۰% آب سازندی حداکثر مقدار رسوب تشکیل می شود. نتایج تست های استاتیک سازگاری آبها در حضور نانو ذرات سیلیکا بر نشان داد که افزودن نانو سیلیکا تا ۱/۰ درصد وزنی موجب کاهش رسوب خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آسیب سازند ، رسوبات معدنی ، ناسازگاری آبها ، عملیات تزریق آب